2017 anayasa değişikliğinin kamu personel hukukuna bazı yansımaları (güncel anayasa mahkemesi içtihadı ve uygulamadan hareketle bir inceleme)

Küçük Resim Yok

Tarih

2022

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Maltepe Üniversitesi

Erişim Hakkı

Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States
info:eu-repo/semantics/openAccess

Araştırma projeleri

Organizasyon Birimleri

Dergi sayısı

Özet

1982 Anayasası’nda 2017 yılında yapılan değişiklikle Devletin yönetim biçiminde köklü değişiklikler gerçekleştirilmiştir. Bu yeni sistemde, kamu personel hukukunun tabi olduğu esas ve usullerin belirlenmesinde yasamanın sahip olduğu baskın rol yerini yürütmenin üstün olduğu bir hukuki yapıya bırakmıştır. Tüketici bir nitelik taşımayan bu çalışmada Anayasa Mahkemesi’nin güncel kararları ışığında Anayasa değişikliğinin kamu personel hukukuna bazı yansımaları inceleme konusu olmuştur. İlk olarak, genel kadroya ilişkin düzenlemelerin personel hukukuna yönelik değil, teşkilat hukukuna ilişkin bir konu olduğunu vurgulayan Anayasa Mahkemesi, idareye ait kadroların ihdası ile düzenlenmesine ilişkin usul ve esasların belirlenmesinde yürütmenin yetkisini oldukça genişletici bir şekilde yorumlamıştır. Bu durum Anayasa’nın başta 128. maddesi olmak üzere, farklı maddeleri bakımından tartışmaları beraberinde getirmiştir. Anayasa değişikliğinin getirdiği en önemli yenilik ise, bundan önce dağınık bir mevzuatta, birbirinden farklı hukuki statülerde düzenlenen ve ayrı bir kamu personeli kategorisi şeklinde tasniflenmemiş olan üst kademe yöneticilerine ayrı bir personel statüsünün Anayasa’da kazandırılmış olmasıdır. Son olarak, Anayasa’da yapılan değişiklik sonrasında Türk idari teşkilatında meydana gelen değişim birtakım yeni istihdam biçimlerinin ortaya çıkmasına ve kamuda istihdam anlayışının arkasında yatan ilkelerin önemli değişime uğramasına da yol açmıştır. Bu çalışmadaki değerlendirmeler, 2017 Anayasa değişikliğinin personel hukukundaki bazı ilke ve kavramların yeniden gözden geçirilmesini gerektirdiğini ortaya koymaktadır.
With amendments made to 1982 Constitution of Turkey in 2017, fundamental changes were made in system of government. In this system, dominant role of legislature in determining principles and procedures to which public personnel law is subject has been replaced by legal structure in which executive is superior. In this study some reflections of constitutional amendments on public personnel law have been examined in light of current decisions of Constitutional Court. Firstly, by emphasizing that regulations regarding general cadre is a matter related to administrative organization, not to public personnel law, Constitutional Court has interpreted executive's authority broadly in determining procedures regarding creation and regulation of cadres. This situation generated discussions on different articles of Constitution, especially on article 128. Foremost innovation of constitutional amendment is that a separate personnel regime is laid down in Constitution for high-ranking executives, who were previously regulated in scattered legislation and weren’t classified as separate category. Finally, change occurred in Turkish administrative organization after constitutional amendment has also led to emergence of new employment forms and significant changes in principles behind notion of employment in public sector. This study reveals that some principles in public personnel law should be revisited after 2017 constitutional amendments.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Üst kademe kamu yöneticisi, Liyakat, Genel kadro, Kariyer, 3 sayılı cumhurbaşkanlığı kararnamesi, High-ranking executives, Competence, General cadre, Career, Presidential decree no. 3

Kaynak

Anayasa Hukukundaki Gelişmelerin Işığında Kamu Hukuku Sempozyumu

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye

Yüzbaşıoğlu, C. (2022). 2017 anayasa değişikliğinin kamu personel hukukuna bazı yansımaları (güncel anayasa mahkemesi içtihadı ve uygulamadan hareketle bir inceleme). Şahbaz, İ., Kuru, G. ve Yetimoğlu, M.E. (ed.). Anayasa Hukukundaki Gelişmelerin Işığında Kamu Hukuku Sempozyumu içinde (188-124 ss.). İstanbul: Maltepe Üniversitesi Yayınları.