Relationship Between Autonomic Diabetic Neuropathy and Glycemic Control
Küçük Resim Yok
Tarih
2017
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Tip 2 diabetes mellituslu (DM) hastalarda gastrointestinal ve kardiyovasküler diyabetik otonomiknöropatinin değerlendirilmesi amaçlanmaktadır.Materyal ve Metot: DM hastalarından oluşan çalışma grubu Mart-Eylül 2012 tarihleri arasındaincelendi. Yaş, vücut kütle indeksi (VKİ), açlık kan glukozu, HbA1c, C-peptid, diyabet süresi,elektrokardiyogram, kan basıncı, kalp hızı kaydedildi. Hastalar kontrol altında olan ve olmayandiyabetikler olarak gruplandırıldı. Kardiyak otonom nöropati (KON) testleri değerlendirildi. Analmanometri ile rekto-anal inhibitör refleks, istirahat ve sıkma basınçları ölçüldü.Bulgular: Toplam 50 DM hastası çalışmaya kaydedildi ve hastaların yaş ortalaması 57,06±8,92 yıl,istirahat anal basıncı ortalaması 55,92±14,84 mmHg ve sıkma anal basıncı ortalaması 83,15±31,00 mmHgidi. Orta ve ağır KON grupları arasında istirahat anal basıncında anlamlı fark saptanmazken (p=0,573),orta ve ağır KON grupları arasında maksimum sıkma basıncında anlamlı fark mevcuttu (p=0,005). Kısaveya uzun süreli diyabeti olan hastalarda anal manometrik basınçlarda fark saptanmadı. KON ile VKİ arasında ilişki bulunmazken yaş ile ilişki saptandı. Kötü glisemik kontrol istirahat basında azalma ileilişkili iken, maksimum sıkma basıncı ve yetersiz glisemik kontrol grubu arasında ilişki yoktu. KON'unşiddeti maksimum sıkma basıncında azalma ile ilişkiliydi. Sonuç: Kardiyak ve gastrointestinal otonom disfonksiyon, DM'nin önemli komplikasyonlarıdır. Analmanometri testleri ve KON diyabetin bu komplikasyonlarını gösterebilir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
Ankara Medical Journal
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
17
Sayı
4
