Yazar "Kaya, Nurten" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim Yok
    Yayın
    Hemşirelikte yeni bir sorumluluk alanı: tamamlayıcı terapi
    (Maltepe Üniversitesi, 2010) Turan, Nuray; Öztürk, Aylin; Kaya, Nurten
    Günümüzde birçok sağlıklı/hasta birey, sağlığı geliştirmek, hastalıkları önlemek, hastalık durumlarında bakım ve tedaviyi desteklemek amacı ile tamamlayıcı terapileri kullanmaktadır. Toplumu oluşturan bireylerin tamamlayıcı terapilere yönelik ilgisindeki artış sonucu, hizmet amacı toplumun sağlık gereksinimlerini karşılamak olan sağlık bakım profesyonellerinin ve sağlık ekibi üyesi olarak hemşirelerin, tamamlayıcı terapilerde rol alması bir zorunluluk haline gelmiştir. Dolayısı ile tamamlayıcı terapilerin, kuramsal bilgiye ve bilimsel sorun çözme becerisine sahip, profesyonel hemşirelerin bağımsız hemşirelik rolleri kapsamında olduğu düşünülebilir. Bu nedenlerle tamamlayıcı terapiler ve kullanımına ilişkin bilgiler, hemşirelik müfredatına konmalı, ayrıca hizmet içi eğitim programları kapsamında, tamamlayıcı terapiler konusunda hemşirelerin bilgi birikimleri güncellenmelidir.
  • Küçük Resim Yok
    Yayın
    Nöroloji ve nöroşirürji kliniklerinde hastaların düşme riski ve alınan önlemlerin belirlenmesi
    (Maltepe Üniversitesi, 2009) Savcı, Cemile; Kaya, Hatice; Acaroğlu, Rengin; Kaya, Nurten; Bilir, Aslı; Kahraman, Havva; Gökerler, Nebiye
    Amaç: Çalışma nöroloji ve nöroşirürji kliniklerinde yatan hastaların düşme riski düzeyini ve alınan önlemleri belirlemek amacı ile tanımlayıcı olarak planlandı. Yöntem: Çalışmanın evrenini bir devlet hastanesinin nöroşirürji ve nöroloji kliniklerine yatan hastalar, örneklemi ise çalışmaya katılmayı kabul eden 110 hasta oluşturdu. Veriler, hastaların bireysel demografik özelliklerini içeren anket formu ve Hendrich II Düşme Riski Modelinden yararlanılarak toplandı ve tanımlayıcı istatistiksel yöntemler ile değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya katılan hastaların %48.2’si 61-80 yaş grubunda, %55.5’i erkek idi. %83.6’sı intrakranial patoloji tanısı ile hastaneye yatırılmıştı. Hastaların %55.5’sinin düşme riski yüksekti. İntrakranial tanı ( p<0.001) ve düşme hikayesi olan hastalarda (p<0.05) düşme riskinin yüksek olması anlamlı bulundu. Düşme riski yüksek olan hastaları korumak amacı ile sürekli refakatçi bulundurma (%74.5) ve yatak kenarlığını yükseltme (%60) gibi önlemlerin alındığı görüldü. Sonuç: Nöroloji ve nöroşirürji kliniklerinde yatan hastaların düşme riskinin yüksek olduğu, alınan hemşirelik önlemlerinin ise yetersiz kaldığı belirlendi.