Yazar "Erdem, Aslı" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Yayın Tip 1 diyabetli çocuk ve ergenler ile sağlıklı çocuk ve ergenlerin benlik kavramı düzeylerinin ve stresle başa çıkma yollarının incelenmesi(Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2013) Erdem, Aslı; Çelen, NerminDiabetes Mellitus, günümüzün en önemli sağlık problemlerinden biridir. Tip 1 (insüline bağımlı) Diabetes Mellitus, diyabetin çocuk ve ergenlerde en sık görülen tipidir. Hastalığın %95'i, 25 yaşın altında ortaya çıkmaktadır ve ergenlik döneminde zirveye ulaşmaktadır. Tip 1 diyabet vücutta insülin hormonun mutlak eksikliği ve buna bağlı ani kan şekeri yüksekliği ile karakterize olup, iyi tedavi edilmediği zaman göz, kalp ve böbrekler gibi organlarda ciddi hasar oluşturabilmektedir. Diyabetli çocuk ve ergenler, tüm yaşamları boyunca enjeksiyon yoluyla insülin almak, düzenli olarak özel bir diyet ve egzersiz yapmak zorundadırlar. Buradan yola çıkarak, bu çalışmada, Tip 1 diyabeti olan çocuk ve ergenlerin benlik kavramları ve stresle başa çıkma yollarını incelemek ve diyabetli olmayan aynı yaş grubundaki akranlarının benlik kavramları ve stresle başa çıkma yolları ile karşılaştırılmasının yapılması hedeflenmiştir. Çalışmaya, İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Büyüme-Gelişme ve Endokrinoloji Bilim Dalından, tip 1 diyabetli 61 çocuk ile ergen ve Milli Eğitim Bakanlığına bağlı devlet okullarından araştırmanın kontrol grubunu oluşturan 54 çocuk ve ergen katılmıştır. Araştırmada, Benlik Kavramı Ölçeği, Stresle Baş Etme Yolları Ölçeği ve Demografik bilgi formu kullanılmıştır. Regresyon analizi yapılarak diyabetli olan grup ile sağlıklı gruplarda Stresle Baş Etme Yollarının Benlik Kavramını ne denli yordadığı araştırılmıştır. Diyabetli olan grubun genel olarak duygusal odaklı (pasif) stresle başa çıkma yollarını kullandıkları, buna karşın kontrol grubunun aktif (problem odaklı) başa çıkma yollarına başvurdukları tespit edilmiştir. Diyabetli olan grubun kaygı benlik kavramının diyabetli olmayan gruba oranla daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Diyabetli olan grubun diyabet süresine göre benlik kavramları incelendiğinde, kaygı değişkeni bakımından anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Diyabet süresi kısa olanlarda ve 11-15 yıl arası olanlarda kaygı,6-10 yıl diyabetli olanlara oranla daha yüksek bulunmuştur. Eğitim durumuna göre stresle başa çıkma özelliklerini incelediğimizde eğitim durumu arttıkça aktif baş etme yollarının kullanımı artmaktadır. Cinsiyete göre benlik kavramını incelediğimizde ise kaygı benlik kavramının erkeklere oranla kızlarda daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Diyabet yaşına göre benlik kavramı ilişkisi incelendiğinde, zihinsel durum benlik kavramı 5 yaş ve öncesinde tanı alanların, 12 yaş ve sonrasında tanı alanlardan anlamlı düzeyde yüksek olduğu tespit edilmiştir. Sosyo ekonomik durum değişkenine göre benlik kavramı ve stresle başa çıkma özellikleri incelendiğinde, diyabetli olan grupta anlamlı bir farklılık bulunamazken, sağlıklı olan grupta sosyo ekonomik düzey düştükçe kaygı benlik kavramının arttığı tespit edilmiştir. Ailesinde diyabet olma durumuna göre benlik kavramları incelendiğinde, ailesinde diyabet olanların zihinsel durum benlik kavramı ailesinde diyabet olmayanlardan anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur. Sonuç olarak; Tip 1 diyabetin yaşam boyu süren kronik bir hastalık olması, günlük beslenmede özellikle karbonhidrat ve tatlı gibi yiyeceklerde sınırlamalar olması, günde dört yada beş kez insülin enjeksiyon zorunluluğu ciddi organ hasarları gelişim olasılığı nedeniyle geleceğe yönelik korku ve endişeler ve buna benzer zorunlulukların oluşumu nedeniyle kişide psikolojik sorunlar ve uyum problemleri oluşturduğu, bu problemlerin diyabet başlangıç yaşı, diyabet süresi ve cinsiyetle ilişkili olduğu düşünülmektedir.